Miejsce startowe: Dalków – Park Ozdobny
Długość trasy: ok 4km
Programie wycieczki:
- Rys historyczny założenia parkowo-pałacowego w Dalkowie
- Zajęcia z edukacji ekologicznej w Rezerwacie Przyrody „Dalkowskie Jary”:
- zapoznanie się z florą i fauną
- historie i legendy
- zdobycie najwyższego wzniesienia – 230 m.n.p.m
- określanie wieku drzewostanu
- Zapoznanie się ze ścieżką edukacji ekologicznej w Parku Ozdobnym w Dalkowie
Opis ścieżki:
Ścieżka dydaktyczna cieszy się dużym powodzeniem wśród uczniów i przedszkolaków. Biegnie przez Park Ozdobny w Dalkowie i Rezerwat Przyrody „Dalkowskie Jary”. Powstała w oparciu o doświadczenie jakie udało się wypracować przy prowadzeniu „Lekcji w przyrodzie” na Wzgórzach Dalkowskich wspólnie z placówkami oświatowymi.
O Rezerwacie Przyrody „Dalkowskie Jary”:
Rezerwat Przyrody „Dalkowskie Jary” został utworzony w 1972 roku, miał wówczas powierzchnię 17,67 ha. W 2003 roku rezerwat został powiększony do 36 ha.
Powołanie go miało na celu objęcie ochroną przede wszystkim buczynę i rozłożyste dęby. Drzewa w tym rezerwacie (przeważnie dęby) osiągają wiek przekraczający nawet 200 lat.
Bardzo dobrze zadomowiły się tu drzewa zagraniczne takie jak: dąb czerwony, sosna czarna oraz akacje – przywiezione z Ameryki, czy brzoza omszona – z Syberii. Nie można oczywiście pominąć drzew rodzimych: dębu szypułkowego, bezszypułkowego, buka pospolitego, topoli, olszy czarnej, brzozy brodawkowatej, osiki, sosny pospolitej, jodły, modrzewia i świerka.
W rezerwacie „Dalkowskie Jary” odnajdziemy 7 pomników przyrody, które uwzględniają buki (150 – 200 lat) i lipę, której wiek przekracza 150 lat.
Prócz osobliwości przyrodniczej w rezerwacie można odnaleźć wiele śladów z historii człowieka. Między innymi jedno z wielu tu występujących grodzisk plemion „Dziadoszan”, które skolonizowało Wzgórza Dalkowskie w VI w n.e. Osiedlili się tu zanim założyli osadę w Pradolinie Odry, na co wskazuje dokumentacja i badania archeologiczne. Przyczyną będzie za pewne bogactwo lasów dalkowskich w zwierzynę i owoce leśne oraz bardzo żyzne gleby. Lokalne lasy do dziś bogate są w sarny, jelenie, dziki, borsuki, zające, lisy, łasice, nornic itp. Z ptaków wyróżnia się tu najczęściej spotykane kuropatwy, szpaki, kaczki, dzięcioły, sikorki, sroki, słowiki, wróble. Z drapieżnych: myszołowy, jastrzębie, jastrzębie gołębiarze, sowy.
Każdy z miłośników przyrody, znajdzie tu coś dla siebie. Ponadto rezerwat położony jest na pieszym szlaku, oznaczony kolorem czarnym. Polodowcowa rzeźba terenu, którego najwyższe szczyty dochodzą do 230 m n. p. m., z bardzo stromymi podejściami, stanowią wyzwanie dla każdego prawdziwego turysty.